wstydze się siebie

 Moje uczucia to bezdomny pies żebrający o cokolwiek! JAKI TO WSTYD!!! Wstydzę się siebie, swojej miłości, wstydzę się tego, że nikomu na mnie nie zależy, wstydzę się być... istnieć... PRZECIEŻ TYLKO ZAWADZAM! Nikt! Nikt, nie chce mnie zrozumieć, nikt nie chce pojąć co się ze mną dzieje... nikt, tylko ja... i plączę się już w tym wszystkim i duszę się, nie mogę już oddychać. Tak mi ciężko... takie ciężkie jest to powietrze... nie prosze o pomoc, tylko o nią błagam. Myśli... moje myśli... i tak się boję... zaczynynam się zapadać i nie będę już krzyczeć ani wyć i tak nikt nie przybędzie z pomocą. Sama, na zawsze sama...